Een korte inleiding, liever een lange.

Wat heb ik geleerd?
 

In periode A kreeg de middaggroep bij P12 te horen van AHA dat we aan het einde van periode B een essay moesten inleveren.

Braaf ging ik aan de slag met het zorgvuldig documenten van alle lessen, tot ik halverwege periode B aan mijn essay begon.
Het gaat me niet om wat ik van iedereen vond en hoe alle opdrachten eruit zagen, het gaat mij om de vooruitgang die ik bij mezelf heb gezien.
Mijn doel van dit essay is het zo schrijven, dat het geen serieus verslag wordt met een lading theorie die ik zelf ook niet snap. Ik wil het anders doen, zoals ik altijd alles anders doe. Dit essay is dan ook niet logisch en niet gestructureerd omdat ik CMV doe en een linkerhersenhelft mis.

Als er één ding is dat ik heb geleerd bij P12, dan is het hoe belangrijk samenwerken is. Om samen te werken met een groep aandachttrekkende CMV’ers, is het lastig om samen tot een resultaat te komen waar je het allemaal mee eens bent. In les 1 merkte ik al dat er verschillende persoonlijkheden in de groep waren die in de toekomst wel eens zouden kunnen botsen, iedereen dus. Toch gaat het goed op de een of andere manier. Ik heb gemerkt dat CMV’ers trotse mensen zijn, trots op elke stap die ze nemen. Ik ben trots op mijn middaggroep, ik ben trots op de ochtendgroep, ik ben trots op mijn docenten en ik ben trots op mezelf.

Ik durf mezelf te zijn in een groep van 30 man, wat ik eerder nog niet durfde. Zingen is mijn passie, ik had nooit gedacht dat ik dit in periode A al zou durven voor een groep creatievelingen die allemaal talenten hebben. De middaggroep heeft me geaccepteerd, de echte ik. Ik voel me op mijn plek bij P12.

Voor ik aan social work begon, was ik onzeker over mezelf. Ik zing graag, maar ik wist nooit of ik het goed kon. Ik acteer graag, maar ik wist nooit zeker of ik het goed kon. Bij de lessen van P12 heb ik nooit het gevoel dat ik het niet goed doe. In de groepjes die gevormd werden voor de opdrachten heb je wel eens onenigheid over een idee, maar CMV’ers kunnen gelukkig heel goed praten, dus kwamen we er altijd uit. Door de groep, de docenten en mijn resultaten ben ik nu tevreden met mezelf en voel ik me zekerder.

In de middaggroep hebben we meestal per opdracht 5 groepjes van 6 personen. Deze 6 personen hebben echter evenveel te zeggen als 100 personen. Ik heb geleerd dat een goede samenwerking zich bijna altijd uit in een goed resultaat.
Voor alle opdrachten heb ik moeten samenwerken. Toch vond ik elke samenwerking verschillend. Ik kan bijvoorbeeld goed met Charlotte overweg en we zitten vaak op één lijn.  
In de samenwerking heb ik gewerkt aan een leerdoel van mezelf; Ik wil meer van mezelf laten zien in een samenwerking. Bij P12 zijn er zoveel kansen voor mij om hieraan te werken. Inmiddels durf ik mijn eigen ideeën en meningen te opperen en ben ik niet bang dat het afgekraakt zou worden.

In de lessen hebben we een overdosis aan informatie gekregen. Ik heb geprobeerd dit aan de praktijk te koppelen. In de manifestatiedagen onderging ik het effect van flow. Ik was betrokken, had uiterst diepe concentratie en een duidelijk doel. Ik wilde niet in de lach schieten. Bij de performance is het daadwerkelijk gelukt geen enkel moment uit mijn concentratie te raken.
Door de theorie kwam ik erachter dat ik blijkbaar geen linkerhersenhelft heb.  Ik ben niet objectief, heb geen logica en kan totaal geen taal of rekenen.  Als ik naar mezelf kijk denk ik dat ik geleerd heb om me over obsceniteit, gekte en cliché’s heen te zetten. Ik durf meer, ik durf dingen te gebruiken die al lang niet origineel meer zijn.
Bij de casus van Jordanië had ons groepje een goede oplossing gevonden door het probleem groter of kleiner te maken en door een onderdeel te verwisselen. Bij de les waar de oplossing in verteld werd, was ik er niet. Ik wil weten wat de uiteindelijke oplossing was!
In de verschillende opdrachten die we kregen heb ik geleerd om methodisch te werken. Stap voor stap een opdracht doen. We zijn frietbakkers.
In de hoorcolleges van Frits heb ik geleerd over het schone, het ware en het goede. Dit maakte indruk. Vooral het goede; kunst als aanklacht heeft indruk gemaakt. Ik vond het vreemd dat dit ‘het goede’ is. Met kunst kun je op een manier die veel mensen aanspreekt kritiek hebben op bijvoorbeeld de politiek door middel van spotprenten.

In de lessen van P12 heb ik geleerd dat je out of the box moet denken. Zeker bij de manifestatie kwam dit naar voren. Muziektheater, daar hoort muziek bij toch? Ik heb geleerd dat muziek niet altijd een liedje hoeft te zijn. Muziek is geluid, meer niet. Wat ik voortaan in mijn achterhoofd houd, is dat de beleving van muziek altijd anders is.
Tijdens de opdrachten was ik veel te veel bezig met een performance neerzetten. Adrie zei dat je je ook helemaal kunt focussen op de vormgeving. Als je een performance richt op de vormgeving, krijg je een hele andere performance dan dat je je richt op het verhaal.
Je kan creatief zijn zonder persé drama of theater te gebruiken, ook al hebben we dit wel veel gebruikt. Sport & spel, dans, muziek, beeldend, je kunt het allemaal gebruiken om iets over te brengen.